Reacties leerlingen op Zweven:
Karen, 12 jaar: "Echt hartstikke gaaf! Je keek op iedereen neer, en ik ben meestal de kleinste, dus dat was
wel gaaf!"
Maurits, 13 jaar: "Ik vond het leuk. Eindelijk voelde ik me groot. Het was ook een heerlijk gevoel, net alsof je
vloog."
Suzanna, 13 jaar: "Ik wil er nog graag een keer in. Ik voelde me geweldig, net een vogel."
Asselien, 12 jaar: "Ik heb last van hoogtevrees. Dat zou nu maar eens over moeten zijn."
ZWEVEN
Techniekpaviljoen KSG
Apeldoorn
Zweven, 1999
Vliegtraject over klas: 8 x 5 m, maaswijdte
net 96 x 96 cm. Zweefpak: L 200 cm.
Aluminium, ijzer, roestvaststaal, nylon,
polypropyleen, valbeveiliging, lagers en
dempers. Foto's: Claude Crommelin /
Bastiaan IngenHousz.
Bij Zweven beweegt de leerling zichzelf
voort door te trekken aan een net, dat
zich onder hem bevindt. Het omhoog
hijsen en weer terughalen van de leer-
ling gebeurt door klasgenoten.
Leerlingen helpen elkaar naar boven.
Een jaar praktijkervaring
Johan Wielens: Ik vind de kunstwerken
mooi, veilig, educatief, technisch en sen-
sationeel. In mijn lokaal is gedurende dit
eerste schooljaar veelvuldig gebruik ge-
maakt van de "vliegmachine". Ongeveer
75% van de leerlingen is erin geweest,
sommige zelfs twee of drie keer.
De eerste keer vinden kinderen het best
eng: vooral als er nog niemand van de
klas in is geweest, maar dat went snel.
Na verloop van tijd zie je dat niemand
zich er iets van aantrekt dat er iemand
rondzweeft.
Johan Wielens is Techniekdocent in het
zweeflokaal. Uit: Opgepast! Vliegende
leerlingen! Uitgave Barbara Kletter.